رشد هدف معمول بسیاری از سازمان ها، خصوصا برای کسب و کارهای انتفاعی فارغ از عمر یا جایگاه آنها در بازار است.در بسیاری از سازمانها که رشد بنیادی (توسط عوامل داخلی)باعث بازدهی بیشتر در طی زمان نسبت به رشدهای خارجی (به دست آوردن مشتری)می شود (Hess, 2007; Hitt et al., 2006).
ارتقای نوآوری نیاز به قابلیت های مشخصی ناشی از ادغام و بهبود منابع سازمان دارد(Sirmon et al., 2007) . اگرچه اطلاعات زیادی درباره نوآوری وجود دارد و مطالعاتی در سازمانها درباره نحوه تنظیم منابعشان انجام شده (Sirmon et al., 2007) مطالعات بیشتری برای شناخت بهتر نحوه تنظیم منابع در سازمان ها مورد نیاز است. خصوصا نیاز است مشخص شود سازمان ها برای رشد خود در صنایع مختلف سرعت ایجاد می کنند.
قبل از این تحقیق، مطالعات بیشتری برای انجام پایان نامه بر روی منابع مور نیاز بری ارتقای نوآوری و تاثیر منابعی خاص بر روی نوآوری انجام شده است، ولی چگونگی تنظیم این منابع توسط مدیران برای رسیدن به نوآوری نیز مطلب حائض اهمیتی است. اینکه سازمانها چگونه منابع خود را مدیریت می کنند بستگی به اقتضاعات دارد (Sirmon et al., 2007). نظریه اقتضایی برای فهم نحوه نوآوری سازمانها از طریق شفاف سازی این مطلب که بسیاری از نوآوری ها بستگی به قابلیتهای سازمان و شرایط محیطی آن داشته است، عمل می کند (Ahuja et al., 2008; Damanpour, 1991). براساس نظریه افتضایی انتظار می رود مرحله عمر سازمان بر نحوه عمل سازمان در زمینه تنظیم منابع خود برای رسیدن به نوآوری تاثیرگذار باشد (Miller and Friesen,1984; Sirmon et al., 2011; Van de Ven, 1986). به عنوان مثال در مرحله رشد سازمان، سازمان ها جوانتر ، کوچکتر هستند و در عین حال در بازار با موقعیت ها، فرصتها و رقابت بیشتری مواجه هستند.
برای بهره بردن از فرصت ها پیشتاز بودن و پاسخ به رقابتها، این سازمانها باید قابلیتهای جدیدی به دست آورند و بازارهای خاص خلوت را پیدا کرده تا اامی برای دستیابی به منابع گسترده نداشته باشند (به خدمت بگیرند و یا از طریق شرکا و متحدان خارجی به دست بیاورند-King et al., 2003) و این بازارها را برای دستیابی به منابع جدید بهبود دهند. در مقابل سازمانهای بالغ، معمولا باسابقه، دارای ساختاربندی قوی و منابع مازاد هستند. همچنین فرصتهای کمتری در بازار دارند ولی در عین حال مجبور هستند برای پیش بودن از رقبا همواره قابلیتهای جدید کسب کنند. در نتیجه مدیران این دو نوع سازمان مجبور به اتخاذ روشهای مختلفی مدیریتی برای به دست آوردن یا حفظ مزیت بر رقبا هستند.
درباره این سایت